Bedwantsen
Uiterlijk
De bedwants is een klein beestje, gemiddelde lengte 4,5 tot 9 mm. Het lijf van de bedwants is sterk afgeplat ovaalvormig en heeft een roodbruine kleur. Na een bloedmaaltijd zijn ze donkerrood van kleur.
Gevaar
Na een beet van een bedwants is er kans op huidirritatie dat via het speeksel van de zuigsnuit wordt overgebracht. Op de plaats van de beet kan een zwelling ontstaan. Als u vaker gestoken wordt, kan het zelfs zo zijn dat u zich onwel kan gaan voelen. Daarnaast bestaat de kans dat de bedwants tevens ziektekiemen verspreidt.
Schade / overlast
De bedwants komt vooral voor in slaapvertrekken, voornamelijk van hotels. De bedwants heeft per 8 dagen één bloedmaaltijd van een mens nodig, het bloedzuigen duurt gemiddeld 5 tot 10 minuten. Je kan de beet van een bedwants herkennen daar de verschillende beten meestal op een rij zitten.
De larve van de bedwants heeft voor iedere vervelling ook een bloedmaaltijd nodig. Na de bloedmaaltijd keren de bedwantsen terug naar hun schuilplaats, vaak in naden en kieren van het bed (ook in de naden van matrassen). Een beet van een bedwants, na een bloedmaaltijd, veroorzaakt huidirritatie via het speeksel van de zuigsnuit. Men kan zich onwel gaan voelen wanneer men vaker wordt gestoken.
Ontwikkeling
Een bedwants legt gedurende zijn gehele leven gemiddeld 200 eitjes als de temperatuur rond de 180C tot 200C is. Is de temperatuur iets hoger, rond de 250C, dan kan dit zelfs oplopen tot wel 500 eitjes en bij een temperatuur onder de 15 graden staat de ontwikkeling stil.
De gemiddelde ontwikkeling van eitje tot volwassen bedwants duurt bij een temperatuur van 180C tot 200C gemiddeld 2 maanden. Bij deze temperaturen heeft de bedwants een levensduur van 3/4 jaar tot 1,5 jaar.
De eitjes van de bedwants zijn ongeveer 1mm lang en worden vaak tegen de wand vastgeplakt.